Vier zinge uch ee leedje

Ee leedje oet  Mestreech

De sjtad van de gezelle van de zank

Gemuutlig sjtuk gesjiechte

Geleëge aan de Maas

Ing va de sjunste plaatsje van ós lank

D’r Opa hit doa Ampa

En Bompa zienge Pap

Famielje hat doa nog ing hechte bank

“Gemaakt van gouden korenaar

Is de Maastrichtenaar”

En vruid en moeziek geet doa hank in hank

 

Verjoardaag of geboorte, trouwerei, begreffenis

Me kint ech neet noa heem goa

Vuur dit leed gezónge is:

 

 

’t Zinge van dit leedje

Hat ee bekind probleem

Es ’t begint da huët ’t neet mieë óp

En went ’t bauw gedoa is

Vingt ieëmes toch werm aa

En sjteet d’r ganse kroam werm óp d’r kop

De ing kier geet ‘t zachter

Da werm oet volle brós

Me zingt nog sjun ing twieëde sjtum d’r óp

En jiekerinne, Zjeng of Boer

Zingt allenui in koer

Doa weëd ins duchtig óp d’r dusj geklop

 

D’r dartigste reprise die kump dis kier va Tant Net

Vuuróp geet d’r Nónk Harie

Sjleet de moat mit ing versjet

 

 

Woa of ’t leed vandaan kump

Dat wit gee miensj genau

Alling de lüj va Loontjens oet Mestreech

D’r oersjpróng is geleëge

Dat weëd althans gezag

Zoeë urges tussje Amby en de Heeg

D’r maker van ’t leedje

Hou vöal geveul vuur teks

Mè loog neet ech es dichter in de weeg

De moeziek geet va gans alling

Mè kump neet tot ee ing

Dus zingt me ’t bis aan ‘t mörgeleeg

 

De gouwe kombinatie va Pierre Kartner en Ravel

Is: “simpel zonder einde”

Mè da waal mit hóndervel